دلنوشته:ابوالقاسم کریمی

عشق در میهن من
 پرنده ای بود 
با بالهای  سبز
که در آستانه ی فصل سرد
در محراب تعصب
پروازش را بریدند
و  به قعر تنهایی تبعیدش کردند ،
عشق
در انزوا شاعر شد
و برای راهبه های سرزمین رقص و لبخند
که هر صبح 
به عاشق ترین پروانه ها
سلام میکنند ،
ترانه سرود.

اشتراک گذاری:
شاید دوست داشته باشید:  نمونه اشعار شهریار
0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x
پیمایش به بالا